Dag 9. Van peak2peak naar Cache Creek

Vanochtend weer vroeg opgestaan, om 8.30 reden we de camping af. We zijn naar het centrum van Whistler gereden en hadden op dit tijdstip keuze genoeg op de RV parkeerplaats. Aangezien we gisteren al kaarten voor de gondels hadden gehaald konden we gelijk naar binnen. De Whistler gondel bracht ons in 25 minuten naar 1400 meter hoogte en zo konden we met de Peak to Peak gondel naar Blackcomb mountain. Afstand van 4,4 kilometer over een ravijn gespannen. Jeannette heeft t ondanks haar hoogte vrees super gedaan. Op de terugreis hadden we een gondel met een glazen bodem. Het was in tegenstelling tot gisteren super helder en zonnig weer. Prachtige foto’s gemaakt en erg genoten van de mooie uitzichten. Whistler was geweldig, edwin gaf al aan dat hij er graag nog een keer naar terug zou willen. Quentin wil graag mountainbiken van de berg.

Even nog broodjes voor de lunch gehaald bij de supermarkt en we gaan weer rijden om 12 uur. We moeten 210 kilometer rijden naar Cache Creek.

En sjonge wat een rit, haarspeldbochten waar je met 20 kilometer per uur door heen moest kruipen. Wegwerkzaamheden zonder vangrail aan t ravijn…. Verschillende keren even gestopt omdat we de boel achter ons op hielden. Afdalingen van 13 %. Na een 125 kilometer werd t gelukkig wat minder. 

De uitzichten zijn veranderd van heel veel groen en meren naar hoge bergen met zand en gesteente. Het is hier warm. 

We rijden in Native Canadian Land, hier waren de goudzoekers, er is hier weinig af en toe een boerderij of een stacaravan. We stoppen om te tanken, de eerste in 100 kilometer. Iedereen een ijsje daar kikker je van op.

De rit duurt best lang en iedereen dommelt een beetje in slaap, tijd voor een duik. We zien een meer en besluiten te stoppen. Heerlijk even gezwommen in het koude water, prachtig helder bergwater. 

Je raakt gelijk aan de praat met andere mensen. We zwommen in een meer met koraal, een heel bijzonder fenomeen. (Het meer ernaast had Marmer op de bodem). De dame wie we spraken was hier opgegroeid en Native Indian, haar moeder is chief van de clan in Ucluelet. Grappig dit soort verhalen.

Haar man vertelde dat de Canadezen de route die wij vandaag rijden niet nemen want hij is zo traag (Daffy Duck route noemde hij het). Tja dat weten we nu.

Om 1630 uur komen we aan bij de camping. Het is 28 graden en dit is de eerste camping met een zwembadje. Het is niet groot maar de kinderen vinden het heerlijk. 

BBQ weer aan en nu tijd voor een spelletje. 

De foto’s gaan nu niet lukken ( wifi is te slecht).